PropertyValue
?:abstract
  • Op basis van de Europese sociale indicatoren blijkt de adequaatheid van de Belgische sociale zekerheid te zijn afgenomen het afgelopen decennium, in het bijzonder binnen de groep van werkarme gezinnen of 'quasi-jobloze huishoudens' (binnen deze gezinnen is de som van de werkintensiteit van de volwassen gezinsleden minder dan 20% van de totale potentiële werktijd van het huishouden tijdens het inkomensreferentiejaar). Hoe kan dit verklaard worden? Is er sprake van een verminderde toegankelijkheid van de uitkeringen, een verminderde toereikendheid van de uitkeringen, en/of een kwetsbaarder profiel van de quasi-jobloze huishoudens? We vinden dat een samenspel van factoren een rol heeft gespeeld, waarbij zowel de toegankelijkheid als de generositeit van uitkeringen en het profiel van personen in quasi-jobloze huishoudens van belang waren. Ten eerste hebben personen in quasi-jobloze huishoudens in 2018 een kwetsbaarder profiel dan in 2008. Het zijn vaker alleenstaanden en huishoudens met kinderen, migranten, individuen zonder persoonlijk (vervangings)inkomen, individuen met gezondheidsproblemen, en huurders. Ten tweede is de toegankelijkheid van de uitkeringen, voornamelijk in de werkloosheid, afgenomen. Dit zien we vertaald in een lagere dekkingsgraad oftewel in een toename van het aantal werklozen die geen werkloosheidsuitkering ontvangen en duiden we door een aantal verstrengde maatregelen in de toegang tot werkloosheidsuitkeringen. Tot slot speelt ook de toereikendheid van uitkeringen een rol. Vergeleken met de 60%-armoedegrens kenden de meeste uitkeringen een stilstand of kleine achteruitgang in adequaatheid de voorbije tien jaar. Volgens de referentiebudgetten van 2008 en 2018 die berekend zijn voor welbepaalde gezinstypes onder welbepaalde assumpties was er een lichte verbetering in de adequaatheid van sommige sociale uitkeringen, terwijl andere uitkeringen een stagnatie kenden voor een aantal gezinstypes. Zo goed als alle sociale minima bleven echter ontoereikend. De versterkte degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen sedert 2012 drukte op de adequaatheid van de uitkeringen voor langdurige werklozen. (xsd:string)
?:author
?:comment
  • (SILC) (xsd:string)
?:dataSource
  • EU-SILC-Bibliography (xsd:string)
?:dateModified
  • 2020 (xsd:gyear)
?:datePublished
  • 2020 (xsd:gyear)
?:duplicate
?:fromPage
  • 319 (xsd:string)
is ?:hasPart of
?:inLanguage
  • other (xsd:string)
?:isPartOf
is ?:mainEntity of
?:name
  • De stijgende armoede bij werkarme gezinnen: in hoeverre is de sociale zekerheid verantwoordelijk? (xsd:string)
?:publicationType
  • article (xsd:string)
?:reference
?:sourceInfo
  • Bibsonomy (xsd:string)
  • In Belgisch tijdschrift voor sociale zekerhei, 2, 319-357, 2020 (xsd:string)
?:studyGroup
  • European Union Statistics on Income and Living Conditions (EU-SILC) (xsd:string)
?:tags
  • 2020 (xsd:string)
  • FDZ_GML (xsd:string)
  • SILC (xsd:string)
  • SILC_input2021 (xsd:string)
  • SILC_pro (xsd:string)
  • article (xsd:string)
  • datfeld (xsd:string)
  • indexproved (xsd:string)
  • jak (xsd:string)
  • noindex (xsd:string)
  • other (xsd:string)
  • transfer21 (xsd:string)
  • vttrans (xsd:string)
?:toPage
  • 357 (xsd:string)
rdf:type
?:url
?:volumeNumber
  • 2 (xsd:string)